Παρασκευή

DEADBOXER RETURNS (ΜΕΡΟΣ Γ')

Το τρίτο μέρος του άρθρου επιστροφής του Deadboxer. 


Πιο πριν κάπου ανέφερα το  D-Day. Είπα και εγώ φέτος να συμμετάσχω στην «γιορτή» αυτή του Ελληνικού paintball. Επειδή είμαι γνωστός ψείρας, προσπάθησα να εντοπίσω όλα όσα μου είχαν (και σε όλους είχαν) υποσχεθεί. 


Αν και σε μεγάλο βαθμό ακολουθήθηκαν, εκείνη η καθυστέρηση με γονάτισε. Μπορεί να καλόμαθα στο speedball, αλλά δεν μπορώ να πάω κάπου και να περιμένω μισή μέρα για να αρχίσω να παίζω, όταν μάλιστα φροντίζω να είμαι στην ώρα μου. Και να έχω και ένα σωρό highlander γύρω μου, Γερμανούς και Αμερικάνους και Ουρουγουανούς. Ρε παιδιά, paintball παίζουμε for Christs sake! Έτυχε και ο άσχετος απέναντι σου σε πέτυχε με μια βολή από το πουθενά την ώρα που προσπαθούσε να βγάλει την ασφάλεια από το νοικιάρικο 98άρι του. Άσχετος, νιούμπης, περαστικός, τουρίστας, αλλά σε πέτυχε από κωλοφαρδία. Βάλε το χεράκι στο κεφάλι και πέρνα έξω. Έτσι και αλλιώς σε 2-3-5 λεπτά θα ξαναμπείς στο παιχνίδι που διαρκεί 3 ώρες.  Γιατί πρέπει να το χαλάς, σπάζοντας τα νεύρα του άλλου που στην πρώτη του επαφή με το τουφέκι σε πέτυχε; Και επίσης: βάλτε προφυλακτικά στα όπλα σας, Οστρογότθοι του paintball, Oρκ των σεναρίων. Γιατί ακόμα και στο στρατό μας μάθανε ότι τα άδεια όπλα σκοτώνουν. Τα δικά σας τα κουμπούρια, αποκλείεται να ρίξουν στο κατά λάθος μια μπίλια στο τσακίρικο το μάτι μου; Και εσείς της διοργάνωσης: γιατί δεν τους πετάτε έξω με συνοπτικές διαδικασίες. Δεν είναι πελάτες, ζημιά για το παιχνίδι σας είναι. Άντε να δούμε σενάρια όπως έξω να γουστάρουμε και εμείς, χωρίς να έχουμε ένα μάτι στην πλάτη μας για τους τύπους χωρίς καπότα.

Τώρα που έγραφα όλα αυτά, θυμήθηκα και τι με έχει ξενίσει τελευταία. Ξεχάσαμε την Ομοσπονδία; Ξεχάσαμε το Holy Grail του Ελληνικού paintball όπου κάποτε όλοι εκεί λίγο μετά τα Χριστούγεννα και λίγο πριν τον Σεπτέμβρη συζητούσαμε με μεγάλο πάθος; (όταν είχαμε κουραστεί από το τάκα-τάκα και ψάχναμε με τι άλλες σβουνιές θα  γεμίσουμε το internet). Μάλλον μετά από αρκετά χρόνια, κάποιοι είτε σταμάτησαν το paintball απογοητευμένοι που δεν κατάφεραν να γίνουν επαγγελματίες αθλητές χρωματοσφαίρησης που θα τους πλήρωνε το κράτος (μπορεί να τους διόριζε και στο δημόσιο, ή στον στρατό, ε;),  άλλοι το πήραν απόφαση ότι όσο και να το θέλουν δεν τραβάει το πράγμα, και ορισμένοι κατάλαβαν ότι με την τρέχουσα κατάσταση στην Ελλάδα, αν θα γινόταν Ομοσπονδία, θα πλήρωναν κιόλας από την τσέπη τους.

Προσωπικά (και γνωρίζω πολλούς ακόμα) γελούσα ακατάπαυστα κάθε φορά που διάβαζα τα παθιασμένα ποστ που έδιναν ιδέες, πρότειναν δράσεις και οραματιζόντουσαν την μέρα που το κράτος θα άνοιγε την κάνουλα των παροχών, και θα παίζαμε τζάμπα paintball (κυρίως), βλέποντας μας οι μανάδες μας στην Nova, και επανδρώνοντας το Πειρατικό της Εθνικής Ομάδας. Κάποιοι προσγειώθηκαν απότομα (και ανώμαλα), άλλοι θεώρησαν ότι χάθηκε μοναδική ευκαιρία για την Ελλάδα να αποκτήσει ομοσπονδία που θα προήγαγε το ευγενές άθλημα μας, και η ψαρόβαρκα της «Εθνικής (προσοχή: εντός εισαγωγικών) ομάδας» πήγε άπατη όπου και όπως εμφανίσθηκε. Βάλαμε και το ένα πρωτάθλημα μας στο EPBF οπότε πλέον μας υπολογίζουν σοβαρά οι υπόλοιποι στην Ευρώπη (ας είναι καλά οι Dogs με τις επιτυχίες τους, γιατί αλλιώς δεν θα μας ήξερε ο μπακάλης της γειτονιάς μας). Κανείς ποτέ δεν είχε μπει στην διαδικασία να εξετάσει τι, που και πως δημιουργούνται ομοσπονδίες, ποιοι και γιατί κάνουν κουμάντο, και τι τέλος πάντων θα κέρδιζε (ή και θα έχανε) το paintball στη χώρα μας.

Δεν θέλω να κάνω τον έξυπνο (καλά, ξέρω ότι είμαι αλλά ας κρατάμε τα προσχήματα), αλλά βλέπω ότι αντί μέσα στην κρίση όλοι που ασχολούνται με το paintball να συνεννοηθούν, να συζητήσουν και να δουν πως θα καταφέρουν να επιβιώσουν όλοι μαζί μέσα στην δύσκολη αυτή κατάσταση, ακόμα υπάρχουν οι καμπόυδες που νομίζουν ότι μπορούν αν τραβήξουν τον δρόμο μόνοι, που είναι ευκαιρία να επιβληθούν, και είναι ακόμα μεγαλύτερη ευκαιρία να σβήσουν τους ανταγωνιστές. Δεν σας τα ‘παν καλά. Μάλλον άλλο έργο βλέπετε, την Σιλά ή τον Σουλεϊμάν. Γιατί πόσο θα συμπεριφέρεσαι σαν τον νταβατζή αυτοκράτορα του Ελληνικού paintball χωρίς να αρχίσουν να εκτοξεύονται προς το μέρος σου λεμονόκουπες – ή και ολόκληρα λεμόνια- (άσε που μπορεί να έρθουν και οι κύριοι με τις άσπρες ποδιές να σε μαζέψουν). Γιατί πόσο θα αντέξεις να σκάβεις τον λάκο των ανταγωνιστών σου πριν τα χέρια σου βγάλουν κάλους και αρχίσεις άφοβα να τα βουτάς σε υγρό για τα πιάτα (ησύχασε, είναι Palmolive). Γιατί πόσο ακόμα θα σφυρίζεις κλέφτικα αδιαφορώντας για την πορεία του paintball στην χώρα σου, κοιτάζοντας να μόνο το κομμάτι που σε αφορά, ακόμα και αν αυτό κάνει κακό στο ίδιο το paintball στην Ελλάδα (θα έρθει και στο κεφάλι σου αλλά θα είναι αργά όταν το καταλάβεις). Για να μην παρεξηγηθώ (δηλαδή και να παρεξηγηθώ, ξέρετε τώρα, αλλά λέμε), δεν αναφέρομαι σε ένα πρόσωπο, αλλά σε διαφορετικά. Είπαμε, φρούτα έχουμε μπόλικα σ’αυτόν τον ευλογημένο από τους θεούς τόπο.

Κάπου εδώ θα σας αφήσω. Δεν ξέρω αν θα είναι πολύς ή λίγος ο καιρός μέχρι να τα ξαναπούμε. Είδα έκανε την επανεμφάνιση του και ο Sheriff και ζήλεψα λιγάκι που τα είπε πιο χύμα από ‘μένα. Άρχισα να χάνω την φόρμα που και πρέπει να επανέλθω σύντομα. Άντε καλές γιορτές να ‘χουμε.


Και επί του πιεστηρίου... Τον τελευταίο καιρό γίνεται ένας μικρός χαμός στο speedball. Όλοι εναντίων όλων, σε έναν underground πόλεμο που τα έχει όλα. Κατασκοπία, προπαγάνδα, παραπληροφόρηση, επιθετικές αναγνωρίσεις, τελεσίγραφα. Έχουν ξαμοληθεί λυτοί και δεμένοι στην προσπάθεια συλλογής πληροφοριών για τον αντίπαλο, στην στρατολόγηση "εχθρών", στα αντίποινα, και πολλά όμορφα ακόμα. Και στο μεταξύ, για να βγει ο χειμώνας, άντε να σηκώσουμε κάτι τουρνουά 3x3 μεθαύριο, και οι άλλοι να σηκώσουν το δικό τους 3x3 παραμεθαύριο, μέχρι να ζεστάνει ο καιρός την Άνοιξη, και να δούμε ποιος από τους τρεις θα προλάβει να σηκώσει πρώτος "πανελλήνιο" πρωτάθλημα. Και στο τέλος, θα έχουμε πάλι μερικές κουτσουρεμένες προπονητικές συναντήσεις, με βαρύγδουπους τίτλους, και θα πουλάμε ο ένας μούρη στον άλλο. Μαλακίες. Πάω να δω Σιλά.